Home » Berichten » Persoonlijke verhalen » Het verhaal van Irina: My vegan journey!

Het verhaal van Irina: My vegan journey!

Irina, 30 jaar, werd als verplichte vleeseter opgevoed. Mede door haar eerste zoon werd zij vegetariër maar bleef het gevoel houden dat er iets miste. Haar journey  naar het veganisme begon.

Hoe is deze verandering in levensstijl voor jou begonnen?
Mijn ‘spirituele’ ontwaking zorgde tegelijkertijd voor een goede gezondheid, na jarenlang als kluizenaar geleefd te hebben.
Ik weet het nog goed, als kind vond ik vlees geen succes, maar mijn vader (vrij conservatief) vond dat ik moest eten wat de pot schaft en als ik iets niet wilde kreeg ik een dubbele portie. Vlees eten werd dus een kwestie van wennen en ik vond een manier om mijn gevoelens uit te schakelen. Helaas ook voor alle andere dingen. Wat volgde was een turbulent leven waarin ik zocht naar liefde, aandacht, maar kreeg daarvoor in de plaats veel negativiteit en trauma’s. Ik ontwikkelde diverse allergieën op mijn 14de en op mijn 18de kwam daar nog eens een ernstige chronische darmontsteking bij. Ik bleef altijd in een lichte slaapstand. Zodra mijn moeder tijdens een etentje met kip opeens over kippen begon, werd ik heel kwaad en kreeg ik geen hap meer door mijn keel, ik zag alleen nog maar een kip. Het heeft dus altijd al in mij gezeten maar door de maatschappij was dit tegengehouden, ik had geleerd gekregen om mijn ogen te sluiten.
Toen ik 21 werd leerde ik mijn huidige man kennen. Ook met hem een turbulent begin. Pas nadat we onze eerste zoon kregen, ziek geboren en jarenlang ziekenhuis in en uit, kregen wij de rust die wij zochten. Dit mannetje was ook speciaal. Al heel jong spuugde hij vlees uit, tot overgeven aan toe. Ik luisterde naar zijn lichaamstaal want hij kon nog niet praten. Lang daarna ook niet want hij is doof. Maar zijn lichaamstaal sprak boekdelen. Hoe voorzichtig hij dieren streelde. Ze een kusje gaf. Ik zag die dieren helemaal zacht worden in zijn handen. Ze sloten hun ogen. Genoten van zijn warme zachte handen. Toen wist ik hier zit meer achter. We noemden hem de dierenfluisteraar. Mijn journey begon vanaf dat moment. Ik werd vegetariër en dat ging op en neer. Ik kreeg mijn 2de zoon die het tegenovergestelde was van zijn broer. Het leek af en toe wel de twilight zone.
Ik kreeg steeds terug vallen omdat ik niet zo goed wist wat ik moest doen. Totdat ik helemaal vegetariër werd, een jaar lang. Maar nog steeds voelde ik mij niet compleet, ik kon er niet de vinger op leggen. Totdat ik iemand tegen kwam op Facebook, waar ik eens eerder woorden mee had gewisseld. Hij bleek een vegan atleet te zijn. Meteen was het heel dichtbij. Ik had geleerd gekregen dat veganisten extremisten waren, maar hij was dat totaal niet. Hij sprak alleen maar over liefde en positiviteit. Ik ging googlen wat het allemaal inhield, en het was net alsof ik thuis kwam. Dit ben ik! Ik werd het diezelfde dag en de rest ging vanzelf.

Hoe ziet jouw levensstijl er nu uit?
Van professional etiketten lezer- tot aan vervangingen zoeken voor alle vitamines eiwitten en proteïnes.. Mijn hele huishouding werd gelijk omgegooid. Mijn man had daar moeite mee. Hij snapte het wel, maar zelf kon hij er niet zoveel mee. Hij liet mij wel meteen de kinderen volledig veganistisch opvoeden. Want hij wist wel dat qua gezondheid dat het beste is wat je kunt doen. Ik ben het nog geen half jaar, maar na 1 maand verdwenen al mijn klachten en ziektes. Van 3000 Mg medicatie per dag naar 0. Geen tissues bij mij vanwege de allergieën; welke allergieën? Ik weet nog goed wanneer ik de eerste keer een hond kon aaien na 15 jaar zonder rode vlekken en jeuk op mijn polsen te krijgen. De tranen stonden in mijn ogen.

Hoe reageert jouw omgeving hier op?
Mijn man is nu flexitariër. Thuis is hij veganist en buitenshuis eet hij wat de pot schaft. Gelukkig eet hij nog maar 1x per week buitenshuis. Want zijn eigen gezondheid is ook niet optimaal.
Ik maak mij best wel zorgen omdat ik zwanger ben van onze 3de kind. En dat botst af en toe wel.
Ik wil dat mijn kindjes zolang mogelijk kunnen genieten van hun vader.
Mijn zwangerschap verloopt helemaal goed. De baby groeit goed en ik voel mij buiten om een heftige bekkeninstabiliteit wel goed. Het geeft mij een enorme voldoening dat mijn baby in mijn buik mag groeien zonder negatieve energie van vermoorde dieren.
Deze quote was namelijk een grote ondersteuning destijds toen ik vegetariër werd: ik wil geen dode negatieve energie meer op mijn bord hebben liggen..

Blijf je de rest van je leven deze levensstijl volgen?
Wat de toekomst gaat brengen weet ik nog niet. Ik weet wel dat ik als veganist zal eindigen 😉 en ik altijd de stem zal zijn voor de dieren die niet kunnen spreken maar wel voelen…

By | 2018-09-23T08:37:28+00:00 mei 3rd, 2017|Persoonlijke verhalen|0 Comments

About the Author:

Leave A Comment